Pont Neuf został zbudowany na Sekwanie w latach 1578-1607, za panowania Henryka III i Henryka IV. Most łączy zachodni kraniec wyspy Île de la Cité z lewym i prawym brzegiem rzeki. Mimo, że nazywany jest „Nowym Mostem”, współcześnie jest najstarszym w Paryżu. Jest to również pierwszy most w Paryżu, który na życzenie Henryka IV nie został zabudowany domami.
Decyzja o budowie mostu została podjęta w lutym 1578 roku przez Henryka III, który wmurował pierwszy kamień 31 maja 1578 roku. Za projektantów obiektu uważa się Baptista Androueta du Cerceau’a i Guillaume Marchanda. W 1578 roku, za namową budowniczego Pierre des Isles’a, wprowadzono zmiany w projekcie mostu, które zakładały zbudowanie jego dwóch części pod kątem. Kolejne zmiany nastąpiły w 1579 roku – zmieniono liczbę przęseł w obu częściach mostu, z ośmiu na siedem i czterech na pięć. Prace przy moście zostały przerwane w okresie francuskich wojen religijnych. Budowę wznowiono w 1599 roku, już za panowania kolejnego króla – Henryka IV. Most oddano do użytku w 1604 roku.
Most ma długość 232 metrów długości i 22 metry szerokości. Składa się z dwóch części – południową z pięcioma przęsłami oraz północną z siedmioma. Przęsła mają różną szerokość, która waha się od około 9 metrów do około 19.
Boki mostu zdobi 381 kamiennych masek – maszkaronów. Głowy bóstw leśnych i polnych ze starożytnej mitologii, podobizny satyrów i sylwanów. Oryginalne maski przypisywane są francuskiemu renesansowego rzeźbiarzowi Germainowi Pilonowi, autorowi nagrobka króla Francji Henryka II i królowej Katarzyny Medyceńskiej. Maski zniknęły z mostu w latach 1851-1854, w trakcie prowadzonych na moście prac. W tamtym czasie w Musée Carnavalet umieszczono sześć oryginalnych maszkaronów pochodzących z XVI wieku oraz osiem form masek. Kolejne osiem masek umieszczono w Musée de Cluny – Musée National du Moyen Âge, a obecnie znajdują się we Francuskim Narodowym Muzeum Renesansu w Château d’Écouen. Podczas rekonstrukcji maski renesansowe zastąpiono kopiami wykonanymi przez znanych XIX-wiecznych rzeźbiarzy, m.in. Hippolyte’a Maindrona, Huberta Lavigne, Antoine-Louisa Barye i Fontenelle.
W XIX wieku Pont Neuf przeszedł wiele prac naprawczo-remontowych, obejmujących między innymi przebudowę siedmiu przęseł jego dłuższej części oraz obniżenie jezdni poprzez zmianę łuków przęseł z półkolistych na eliptyczne, obniżenie chodników, pylonów i gzymsów oraz zastąpienie zniszczonych wsporników na nowe, o wyglądzie zbliżonym do oryginalnych.
Most w 1889 roku uzyskał status zabytku – Monument historique.
W 1994 roku rozpoczęto prace konserwatorsko-renowacyjne, które zakończono w 2007 roku – w 400-lecie powstania mostu.
Fotografie wykonano: kwiecień 2024
Źródła:
wikipedia.com, Pont Neuf, [dostęp: 15.05.2024]
